Op alle campings die wij reeds eerder hadden bezocht hebben wij nooit eerder een kampvuur mogen stoken. Wat een avontuur! ‘s Middags reeds takken en stronken zoeken en die dan ‘s avonds aansteken. De enige restrictie die we meekregen van Sam, de campingeigenaar, was dat er een plaat of biels onder het vuur moest liggen. En met wind mocht er niet gestookt worden.

Ook Sam zelf kon en kan nog steeds verschrikkelijk genieten van een mooi vuurtje. De warmte, de gezelligheid, het geknetter van het vuur en het dansende licht. Met een glaasje rode wijn erbij is hij helemaal in zijn element.

Vooral in de tijd dat nog niemand een televisie meenam waren de dagelijkse kampvuren het hoogtepunt van de dag. De grootste pyromanen kon je er zo uitpikken. Die waren de godganselijke dag hout aan het verzamelen. Je nam je stoel, een flesje wijn of anderszins en wat te knabbelen mee en dan schoof je aan. Tot laat in de avond was het dan feest. Alles werd eerlijk verdeeld en je had de grootste lol. Tegenwoordig zit er nog wel eens een campinggast tussen die niet vies is van een vuurtje stoken. En als je mazzel hebt , mag je aanschuiven bij het vuur.

Om acht uur s’ avonds is meestal iedereen in zijn caravan of tent verdwenen om (net als thuis) achter de TV te kruipen. Jammer is dat, want de sterkste verhalen werden er bij het kampvuur verteld. Ook trof je nog wel eens iemand aan met een gitaar. Dan werden er liedjes gezongen door jong en oud.

Maar het socializen gebeurt nu om half 6 wanneer er een uurtje bij elkaar wordt gezeten op de “cour”. Er wordt een drankje en een frisje geschonken. De microfoon wordt aangesloten en eenieder mag er wat vertellen. Van moppen tot serieuze verhalen komen er langs. De opzet van de eigenaren van de camping is om elkaar beter te leren kennen en te helpen wanneer dit nodig is. Natuurlijk is er ook wel eens ellende en ziekte. Maar dan staat iedereen voor elkaar klaar om bijvoorbeeld mee te gaan naar de dokter of erger: naar het ziekenhuis. Dingen die stuk gaan aan auto of kampeerspul worden met vereende krachten gemaakt. Ik verblijf dus op een leuke, gezellige, sociale camping waar mijn man en ik het reuze naar onze zin hebben al sedert vele jaren.